Hayvan Sevgisiyle Dolu 20 Yıl

Kırklareli’nde yaşayan Emel Onay, 20 yıl önce sahiplenerek “Hürrem” adını verdiği sokak kedisiyle artan hayvan sevgisi sayesinde hayatını sahipsiz hayvanların bakımına adadı.

Onay, İstanbul’da 20 yıl önce rastladığı bakıma muhtaç kediyi sahiplenerek “Hürrem” adını verdi, ardından evinde birkaç kedi daha beslemeye başladı.

İstanbul’da çeşitli hayvan koruma dernekleriyle işbirliğinde sahipsiz hayvanları besleyip ve bakımlarını yapan Onay, özel sektörden emekli olduktan sonra memleketi Kırklareli’ne yerleşti.

Bakımını üstlendiği kedi ve köpek sayısı her geçen gün artan Onay, daha sonra Karahıdır Mahallesi’nde bahçeli müstakil bir ev satın alarak buraya taşındı.

Evinin kapılarını tamamen sahipsiz hayvanlara açan Onay, 3’ü kör, 2’si felçli 14 kedi ile 1’i kör 9 köpeğe evinde bakıyor.

“Hürrem ile başlayan serüven yıllardır devam ediyor”

Onay, AA muhabirine, 20 yıldır sahipsiz hayvanlara gönüllü bakıcılık yaptığını söyledi.

İstanbul’da üşümüş bir kediyle başlayan hayvan sevgisinin her geçen gün artarak devam ettiğini ifade eden Onay, hayatını sahipsiz hayvanlara adadığını belirtti.

İlk kedisi Hürrem’i kucağına aldığında çok sevindiğini ve mutlu olduğunu anlatan Onay, “Çok sevindim ve ‘sen benim nasibimsin gel’ dedim, böyle başladı hikayemiz. Bir süre sonra Hürrem’i kaybettim ama hayvanlara olan sevgim artarak devam etti.” dedi.

Sahipsiz hayvanlarla bir araya gelmeye başladıktan sonra hayatında büyük değişiklikler olduğunu dile getiren Onay, az ve öz bir insan olmayı ve sabretmeyi öğrendiğini kaydetti.

Evinin kapılarını sahipsiz hayvanlara açtığını belirten Onay, “Çok kediyle uğraşmak çok zor oluyor. Onların temizliğinin yapılması gerekiyor. Hem maddi hem de manevi olarak zor oluyor, zaman açısından çok uğraşıyorsunuz ama sonrasında onlar size mutluluk ve bereketle dönüyor, onu hissediyorsunuz hayatınızda.” diye konuştu.

“Hürrem ile başlayan serüven yıllardır devam ediyor.” diyen Onay, şunları kaydetti:

“Hayvan sevgisi 20 yılı aştı neredeyse ve bitmiyor, ömrüm yettiğince, gücüm yettiğince sahipsiz hayvanlara bakmaya devam edeceğim. Bu bitmez çünkü. Bu merhamet gereği yapılan bir şey. O alma ve vermeyi gördüğünüzde, o hazzı başka hiçbir şey vermiyor size. Onlar Rabbimin sessiz kulları, büyüyen bebekler gibi. Bir çocuğumuz olduğunda nasıl ki o çocuk için ev dizayn ediliyorsa, bunlar da büyümeyen bebekler o yüzden onlar burada yaşıyorsa ben onlara göre dizayn etmek zorundayım evimi. Hayvan sevgisi yaşamadan anlaşılacak bir şey değil, illa ki ona eliniz değecek, o pozitif enerjiyi alacaksınız.”